‘Sûcdarên bê navnîşan’

Necibe Qeredaxi

• 6.11. 2014

Di nava 2 salên dawî de şer, pevçûn, komkujî, koçberbûn, revandin û tecawiz, firotina jinên Êzidî li bazarên Tele’fer , Reqqa û Mûsilê û êrîşên li hemberî Kobanê, rojeva sereke ya Kurdan û cîhanê bûn. Bi qasî vê demê ti carî felaketeke ewçend bênavber bi serê Kurdan de nehatiye û ewqas xwîn nerjiyaye. Lê qurbaniyên herî mezin ên van bûyeran, mîna her carê û mîna her şerî îsa jin û zarok in. Di her şerê li welatekî cîhanê yê sedsala 20’an de, li gel aliyê sûcê şer dike, li hemberî wan yên bersivê didin û parastina rewa dikin jî hene.
Heman bûyer û sûcên li jorê hatine destnîşankirin, di şerê li Kosova, Rwanda, Srî Lanka û hwd. de qewimîne. Di dema hesabxwestinê de jî bi hewldanên rêxsitin û xizmên mexdûran sûcdar birine pêşberî dadgehên navneteweyî û neteweyî, hesab ji wan hatiye pirsîn û hin ji wan jî hatine cezakirin. Eger berjewendiyên hêzên cuda di dadgehê de tinebe, hingî navnîşanek ji bo cezakirina sûcdarên van komkujiyan û kiryaran derdikeve holê.
Lê belê komkujiya li Şengalê û bûyerên piştî wê qewimîn, êrîşên li hemberî Rojava bi taybetî jî li dijî Kobanê, bêtir dişibin hewldanek hem ji bo komkujiyê û armancên dagirkirinê û hin hêzên navneteweyî pêk bînin, hem jî dişibe hewldana veşartina navnîşana sûcên şer. Komên çekdar ên bêesil û hov ji hemû cihanê hatine komkirin. Hem komkujî û kiryarên xwe di bin navên cuda de dikin, hem jî statu yan jî navnîşaneke wan nîne ku mirov wan derxînin pêşberî Dadgehê yan jî mirov cih û belge li ser sucên wan kom bikin û lêkolîn bike ti navnîşanek nabîne. Em bi tenê bi encamên van hovîtiyên çeteyên bêesil re rû bi rû dimînin.
Mirovahî, bi taybetî jin, di kesayetiya jinê de jî civak heta niha bi şîdet û kiryarên dewletê re rû bi rû dima û dimîne. Lê ev jî têrê nekir, vê carê di bin navê olê de hovîtiyeke bi vî rengî tê kirin. Niha Rojhilata Navîn bûye gola xwînê û gel û jinên kurd tê de digewzînin. Lê cîhan lê temaşe dike. Ewqasî sûcên şer tên kirin, lê dema mijar dibe Kurd, deng ji wan dernakeve. Dema dengê xwe jî dikin li gorî berjewendiyên xwe tevdigerin. Li hemberî van hemû sûcdar û hovên bê navnîşan de, ku di bin navê olê de gel û jinan qir dikin, yên xwe Misilman dibînin bêdeng in. Ne tenê bêdeng in, alîkariyê jî didin çeteyên sûcdar û hovên DAIŞ’ê. Ev kiryara dewletê ku temenê wê 5 hezar sal e û di tevahiya dîrokê de bê navber li hemberî jinê şer îlan kiriye, her çend navê van şeran nebûye jî, lê navnîşaneke xwe hebûye; ew jî dewlet e. Lê vê carê weke ku ew bi xwe jî dibêjin, “Hem dewlet, hem jî Îslamî” ye. Her çend bi navê olê van komkujiyan dikin jî, diyare ku senteza dewletê û ya olê vê carê bi hev re, lê bê navnîşan li ser kar e. Dewletek, xwedî sînorekî, berpirsyar û aktorên xwe ye. Lê DAIŞ tevî ku her şêweyên kiryarên hovane dike jî bê navnîşan e û bê esil e. Mîna xeyaletên di çîrovan de, em tenê encamên kiryarên wan ên hovane dibînin. Lê ew çi ne û ji kû derê hatine û diçin kû derê em nabînin. Yên tên kuştin jî, xizmên wan ji şerma nikarin xwedî li wan derkevin.
Eger peyv di cih de be, Rojhilata Navîn vedişêre û hemû qirêjiyên dîrokê diavêje. Lê yên dibin qurban careke din jin in. Armanca van êrîşan raste rast projeyên jiyana azad, bi hev re bûn û xweşbîniya gelan û olan e. Ne kêm in yên bi peyvên pir bi heqaret û bê rêzî nêzî olên cuda dibin. Ji ber ku çeteyên hov DAIŞ herî zêde ji jinan ditirsin, yekser jinan dikin armanca êrîşên xwe.
Lê em weke jinên Kurd û herêmê çi dikin? Ez pirs û qala jinên nava refên YPJ, YJA-Star û jinên li nava refên Yekîneyên Berxwedana Şengalê nakim. Ew yekser dizanin çi dikin, lewma li wir in. Ez pirs û qala jinên din ên mîna jinên Perlemantarên Herêma Kurdistanê, Rêxistinên Jinên Başûrê welêt dikim. Gelo çima heta niha dengekî xurt nîne, dengê heyî pir parçe û bê encam e. Hewldanên heî li cihekî nayên komkirin ku werin nirxandin. Eger karekî xûrt bihata kirin bi sedan jinên Êzidî di destê DAIŞ’ê de nediman. Dem hatiye û pir dereng e jî ku ya li Şengalê ji bo her kesî bibe motîva têkoşîneke hevpar û êdî ji jiyana rûtîn ya rojaneyî derbaz bikin.

çavkanî : http://www.newayajin.com/

 

 

 

 

 

YPJ GERDÛNÎ BÛYE!

Necibe Qeredaxi

• 25.11. 2014

Cîhan ji Kobanê bi nasnameya nû ya jina Kûrd şîyar û serwext dibe ku mînaka wê li cîhanê nîne. Cîhan matmayî dibe, bi modêlek nû ya jîyan û têkoşînê ku niha di dema şer de xwe nîşan dide. Bi pêleke berxwedanê kû cihêk namaye ew nebe manşêt , sernivîs û dimenên wan ên bi heybet neherikin nava mêjî û dilê milyonan mirov. Ew niha di rêza pêşî de ne, ji ber kû rewşa şer heye, lê ew bi xwe jî dilopekin ji deryayek ku di encama têkoşînek dehê salan de derketîye ser dika dîrokê. YPJ êdî nasnameye û navnîşanek berxwedanê ye.
Êdî Rojhilata Navîn di mijara jinê de, tenê bi buyerên şîdet û tecawizê nayê rojevê, lê bi qehremanî û berxwedanê di rojevê de ye. Cîhan bi rêz û dilsozî li nasnameya YPJ dinêrê . Berxwedana jinan li Rojava, bi taybet li Kobanê, çi qasî bingeha wê ji berê de hebe jî, peleke nû ye di dîroka Rojhilata Navîn de. Jina belengaz ku rojane bi şedetê re rû bi rû ye, xwedî biyar nîne, hebûn û îradeya wê di destê kesên din de ye, îro li hember hêza herî hov a sedsala 21ê, mîna çîyayekî rawestîya ye, bûye îlham ji bo hemû jinên cîhanê. Jinan ji Hindistan heta Afganistan, ji Arjantîn heya Misrê, ji Marocko heya Îranê, ji Ewrupa heya Japonya û Fîlîpînê bûye çavkanîya hêz û îradê. Ev ne xwin û xeyal e, ev rastiyek e ku bûye mijara nîqaş û giftûgoyan. Matmayîbûna cihanê ne tenê ji bo hêza jinan a di şer de, lê ji hêz û îradeya li pişt namlûya silahên wan e. Ji hizr û sistema kû li kêleka dengê tifingan tê avakirin, sistemek kû piştî bêdengbûna çekan, garantî dide ku jin nazivirin mitbexan, lê êdî ew hevbeşek serekene, di rêvebirî û avakirina jîyan û civikeke azad de. Hevbeşîya wan ne tenê dekorek ji bo xemilandina sistemê, lê sistemek ku ji kokê û ji dilbawer bin ku jin hevbeşeke sereke û pêşenge di hemû qadên sîyasî, aborî , civakî û kultûrî û hwd de. Berê vî şerî tenê li derve, li hember hêza tarî ya DAÎŞ û dagîrkerên Kurdistanê nîne, lê şerê qezenckirina îradeya azad a jinê û avakirina civakek wekhev, bi îradeya azad a jinê ye.
Çawa Narîn Efrîn fermandara YPG li Kobanê di namye xwe ya ji bo Rojnameya L’Humanite a Frensî de dibêjê “jinên kû belgeyên dewreyên perwerdê digirin, di rastiyê de belgeya derewderxistina ji bo yên dibêjn ew nikarin şer bikin digirin, em li vir tenê ji bo mebesteke serbazî şer nakinn, lê em xwe diparêzin, em ji bo mirovahiyê têdikoşin”. Niha jî mirovahî xwe li Kobanê dibinê. Ji bo wê jî, li sedan navendên cîhanê wêneyê Arîn Mîrkan û şervanên YPJ tên bilindkirin. Ji ber kû ev têkoşîn êdî gerdûnî bûye.
Nesrîn Ebdî ya20 salî kû kolêja pizişkî bicih hişt û berê xwe da nav refên YPJ, ji Rojnameye Dailymail a Îngilîz re dibêjê “em dizanin dema em bikevin destê DAIŞê, tecawiz an jî serjêkirin li benda me ye, yan emê wan bikujin yan jî xwe.“ Şervanên YPJ yên di xeta Berîtan de, heya deqîqeya dawî berxwedanê dikin. Lê dema neçar bimênin, amade ne xwe bikujin, lê red dikin ku bikevin destê hêzeke hov a mîna DAÎŞê. Bi vê helwesta xwe ew peyama an jîyaneke azad an mirinek bi rûmet didin.
Arîn Mîrkan û Berîvan tenê ne di çapemeniya welatên Rojavayî de, lê di kanal û çapemenîya Ereb de jî cihek taybet girtin. Kanala Misir Al-Youm bi çîroka berxwedana şervanên YPJ cîhana Ereb serwext dike. Pêşkêşvana bernamê dibêjê “cîhan şahîdê Kobanê ye, lê li Kobanê şahidê jinên qehremane ku şerefa xwe û ya me diparêzin. Ev naxwazin mîna kole di destê DAIŞ‎ê de bijîn. Ji bo wê jî fîşeka dawî li xwe dixin. Di vî şerî de, wê îradeya jinan biserbikeve.” Heya vê astê şervanên jin bandor li cîhanê kirine. Yek ji van qehremanan, şervana YPJê Dastîna Qendîl ku bi xwîna xwe di vî şer û têkoşînê de peyama nemirêyê da, bû yekemîn şervana jin a Başurê Kurdistanê kû li Kobanê şehîd bû. Nefela YPJ yî û bi sedan ên mîna wan, ku ji asoyan, Azadîya Bakurê Kurdistanê ji Kobanê dibînê, bê kû çavên xwe bigire, di heman çaperê de bi Xelîl Osman, ango “Nemir”ê 63 salê re, rengê berxwedanê dineqişîne û ji cîhanê re dibêjin ”ne temen, ne jî sînor, ne astengin ji bo kû mirov bibe pelek ji dîroka hertim geş a mirovahiyê”. Nefela YPJ`yî ku di çeperê de li berxwe dide û sileha wê, di hembêza wê de ye, rê nade hovên xwînxwar derbasî Kobanê bibin.  Destîna Qendîl kû bi xwe ji Çarqurne ye, bersiv da peyamên dibêjin ”çi eleqeya Amedê bi Kobanê re heye” û dibêje “ne tenê li Amed, Silêmanî , Hewlêr, Sine û Sêrtê, îro dilê Kobanê li her çar aliyên cîhanê lê dide.”

çavkanî : http://www.newayajin.com/

Ev şer şerê bedewbûnêye

Necibe Qeredaxi

• 24.12. 2014

Rojhilata Navîn, êdî tê gohartin, ji ber kû jinên Kurd bi dehan sal in li ser alîyên wî a xweşik kû bin enqazên qirêjîya netew-dewletê hatine veşartin û nayen dîtin, di qûncikên dîrokê de hatine berteref kirin, di dîroka niviskî de bi ti rengî qala wan nehatîye kirin; niha serî hildane û şer dikin. Jinên Kurd şerê delalî, pîrozî nirxên civakî dikin, lewma jinên Kurd,  bedewên  dîrokê ne. Peyva Birêz Ocalan “yên şer dikin azad dibin, yên azad dibin bedew dibin, yên bedew dibin tê hezkirin”  wateya xwe di jinên Kurd de dibîne. Ev peyv,  herî zêde di şerê azadiyê de bi bandor bûye. Jin fêrbûn ku paqijkirina peyvên siyasi, jiyan , hezkirin, eşq û heqîqet pir zêde hatîye qirêjkirin. Paqijkirina van kirêtiyan,  têkoşîneke dastanî dixwazê, lewma dîroka 36 salên têkoşîna azadîya gelê Kurd,  tije dastanên lehengîyê û cengaweriyê ne. Kî heye ku dastana efsaneyî a Bêrîtan ne bihîstî be, yên temenê wan nîvî 36 sal jî nîne,  îro li ser dika dîrokê lehengîyên keç û xortên Kurdan li Kobanê dibînin û fam dikin kû ev dîroka 36 salan,  çiqasî bi ked û têkoşîna bê navber hatîye bedew kirin. Têkoşîna jinên,  wê dûnya û axîretê li Dagîrkerên Kurdistanê, herî dawî jî li “DAIŞ”ê bike dojeh. Ji xwe çete dibêjin,  dema ew bi destê jinekê werin kuştin wê biçin dojehê ? Ev rastî hêza efsaneyî a jina Kurd nîşan dide. Jina Kurd hêza xwe ji kurahîya dîrokê digire.

Niha di rastîya Rojhilata Navîn de azadî her diçe rengê xwe ya rast, ji guleyên çekên  jinên Kurd  distîne.  Êrişa herî mezin a DAÎŞê û fînanskar û pewerdekarê wan bi taybet jî Tirkiye,  ne tenê li hermber Kurdan,  li hember nasnameya azadî û nirxên mirovahiyê ye. Jinên Kurd û Tevgera Azadiyê jî,  pêşengîya parastina van nirx û pîroziyan dike. Lewma cîhan li dora xwe civandîye. Erişa wan bi sedema modeleke kû li Rojava  hatîye damezirandin e. Ji bo wê jî DAÎŞê kirine maşeya xwe û dixwazin vê modela îînsnaî û demokrtaîk têk bibin ketina nava hewldanan.  Ji bo ku DAÎŞê li ser pêyan bigirin,  çi ji destê wan werê diken.

Ne xwe li welatêkî weke Tirkiye kû Serok Komarê wê destê xwe dixe nava nivîna razana malbetê û  ji bo wan biryar li ser hejmara zarokan jî dide,  jin û mêr berovajî fitretê dibînê, bêguman rê nade ku sîstenmeke dmeokrtaîk, însanî li  Rojava ava bibe û bibe cîranê wan. Ew temsîlkarên  sistema rizîyayî ne, çeteyên DAIŞê jî maşeyên wan e.  Welatên wek Îranê kû tecawizkar tên xelat kirin û yên kû tên tecawiz kirin, bi dardekirinê tên cezakirin dixwazin.  Me di mînaka Reyhane Cebbarî de ev rastî dît.  Çewa dengê xwe li hemberê êrişên ewqasî hovane li ser Kobanê derdixe kû cîhan li ber qehremenîya Jinan matmayî maye, çewa grûbên terorîst yên bi navê Îsalmê, her roj serê mirovan jê dikin,  êriş neken kû dema dibînin tevahî berovajî zihnîyeta hov, Kantonên Rojava zagonên demokratîk erê dikinn û jîyana civakê û azadîya  giştî û taybet a ferd û civakê bi taybet jinan,  bi zagonan misoger dikin.

Radikal,  peyveke hem dikarê nerênî hem jî erênî werê bikaranîn e. Jinên Kurd li hember rêxistinên kû bi hemû watayên xwe terorê dikin, şerêkî radîkal birêve dibin.  Mîna rojnamewan Tara Brown di dokumentera  “statûya jinên şervan de ” dibêjê ” jinan ti cêh nadin hisê xwe, di şer de ji ber kû dema wan nekujin, wê ew werin jnan kole bikin, bifiroşin, bigirinû tecawûz bikin “. Ev şerê radîkal, li hember terora radîlal de, mercên paqijkirina Rojhilata Navîn û serkeftina hêza jinê ye,  ji bo paşerojeke demokratîk, azad û bi edalet.

Ev şer, şerê Jinên Rojhilata Navîn teva ye û di şexsê AKPê de li hemberî hemû coreyên mîtingerîyê ye; ev zihniyet bi rengê xwe ya piştgirîya çeteyan û bi zihinyeta xwe ya desthilatdarî û bi kanunan dixwazê jinan bifetisînê, lê piştî şerên şoreşgerane a jinan çerxa dîrokê paşda naçe. Her guleyek ji çekên  jinan derdikeve li zihinîyeta serdestan dikeve. Ev şer şerê paqijkirina Rojhilata Navîn û Kurdistanê ye,  ji hemû cureyên qirêj û kirêt e. Jinên Şingalê jî weke destpêkê jî bi êşa bê rêxistinbûnê famkirin ji bo wî jî di karwana bedewbûnê de derdikevin ser dika dîrokê û her roj pêl bi pêl, di vî karwanê de cih digirin.

Ne tesadûfe kû jinên Efganistanê, hem le meydanan,  hem jî di qada serbazî de li dijî terorê dixwazin bibin xwedî inîsîyatif. Îlhama kû, şer kirin mirov azad dike  gehişte  jinên Efganistanê jî. Şer li her derekê li meydana siyasetê, şer bi çek li hemberî kevneperestî û dagirkeran e. Ev şerê bedewiyê ye û  şerê li hember xwe û cesaret girtin û şikandina dîwarên tirs û guman, jinan bi şer û têkoşînê hem jîyana xwe û hem civakê bedew dikin.

çavkanî : http://www.newayajin.com/